Smælingjar leita réttar síns

Það hryggir mig mjög þegar níðst er á smælingjum. Að sama skapi gleðst ég þegar þeir rísa úr öskustónni til að bjóða ofureflinu byrginn. Þessvegna er gleði í hjarta mínu þegar fréttir berast af því að Samherji með Þorstein Már Baldvinsson í broddi fylkingar, þann geðþekka mann, hefur kært dómarann sem leyfði Seðlabankanum að fremja húsleit hjá Samherja og undirfyrirtækjum þess enda þótt þau séu augljóslega óskyldir aðilar (og græða örugglega ekkert á rányrkjunni við Afríkustrendur). Vonandi getur Samherji kreist peninga útúr skattgreiðendum sem skaðabætur (verandi nú duglegir að greiða skatta sjálfir), þetta er fátækt fyrirtæki og forstjórinn ekki ofalinn á þessum lúsararðgreiðslum sem gaukað er að honum stöku sinnum.

Hinn smælinginn sem leitar réttar síns er smákrúttið Heiðar Már Guðjónsson (sem ekki má rugla saman við Hreiðar Má Sigurðsson Kaupþingsbankastjóra, eins auðvelt og það er). Heiðar Már er þessháttar smælingi sem er stjórnarformaður og einn eigenda Vodafone auk þess að vera stjórnarformaður Eykon Energy, sem ætlar af fórnfýsi sinni að hefja olíuleit og -vinnslu á Drekasvæðinu. En hér fyrir nokkrum árum meinaði Seðlabankinn honum að kaupa sig inní Sjóvá og þarafleiðandi missti Heiðar Már af góðu tækifæri til að græða ógurlega. Það er auðvitað tómt svindl og þar sem ekkert er auðveldara en reikna út upphæðir brostinna drauma (Heiðar reiknar sig uppí 1,4 milljarð) þá hefur hann nú auðmjúklega farið framá að honum verði bættur skaðinn, með tilstilli dómstóla. Við skattgreiðendur fáum því að taka þátt í draumum Heiðars Más, ég held að það séu frábær býtti. Einhverntímann hélt hið vonda blað DV því fram að Heiðar Már hefði af framsýni sinni séð hrunið fyrir og þessvegna hvatt bestavininn sinn Björgólf Thor um að taka stöðutöku gegn krónunni en Heiðar Már fór nú bara í mál við DV fyrir að segja svona (það endaði reyndar ekki vel), svo að ég segi ekki orð um það.

DV hefur líka vakið athygli á því að Heiðar Már sagði að Davíð Oddsson hafi hegðað sér eins og sósíalisti þegar hann var Seðlabankastjóri (Heiðar Már ætlar að stefna Seðlabankanum en þó ekki fyrir afglöp Davíðs, sem ég skil ekki alveg), en Heiðar Már er auðvitað enginn sósíalisti heldur frjálshyggjumaður og einn þeirra sem staðið hefur að frjálshyggjuhugveitunni RSE, rannsóknarmiðstöðvar um samfélags- og efnahagsmál — hann er semsagt kaþólskari en páfinn. En burtséð frá því að vera svona framherji á frjálshyggjulínunni þá er hann örugglega ekkert að kafna úr græðgi eða neitt. Þannig að ég óska honum velfarnaðar í að sækja smáaurinn í vasann okkar og vona að dómstólar dæmi honum í vil, eins og Samherja. Í þessu dómsmáli getur hann fengið góð ráð hjá tengdapabba, sem er ekki bara lögfræðingur heldur líka fyrrverandi dómsmálaráðherra (og réði kannski dómarana sem geta hjálpað til við að fá rétta niðurstöðu í málið), Björn Bjarnason. Sem aftur er náfrændi núverandi fjármálaráðherra — sem aftur átti þátt í þeim vafningi sem setti Sjóvá á hausinn, enn og aftur skattgreiðendum til gleði.

Allt rímar þetta semsagt einhvernveginn saman hjá þessum smælingjum sem hyggjast leita réttar síns gegn ofurvaldinu sem sífellt er að hrekkja þá og féfletta. Við þessi með breiðu bökin getum varla beðið eftir að fá að bæta þeim skaðann með bros á vör.

Gangi þeim sem best. Ég hugsa til þeirra, hlýlega.