Vel heppnað val á fjallkonu og ljóðinu sem hún flutti

Eflaust hafa einhverjir aðdáendur Bubba Morthens átt erfiðara en aðrir með boðskap Landið flokkar ekki fólk sem hann samdi til flutnings á þjóðhátíðardeginum. En einmitt vegna þess að höfundurinn er maður sem höfðar til fjöldans er eitursnjallt að láta fjallkonu, íslenska af blönduðum uppruna, flytja þetta ljóð með þessum boðskap.

Sjáðu
landið okkar allra
með mosamjúkan opinn faðminn
tekur okkur öllum eins og við erum
landið okkar flokkar ekki fólk

Sjáðu
við stiklum á hálum arfinum
kærleikurinn vex upp úr rauðu hafi hjartans

Í kvöld er stjörnurnar falla á spegilinn
og rökkurmjúk aldan ber þær að landi
skal ég tína upp þó ekki væri nema eina
til þess að minnast sumarkvölda norður í dumbshafi

Við skulum drekka sólargeisla saman að norðan
og sáldra yfir hann blágrýtismylsnu úr esjunni
og fagna fjölmenningu hér í miðnætursólinni

Múrar gera það sem múrar gera
loka þig inni
rammgerðastir eru þeir sem
reistir eru í höfðum manna

Rífum þá niður og göngum inn í víðáttu frelsisins
og fögnum lífinu

Sjáðu
sífellt bætast við blóm í garðinn
undursamlega fögur
hér eru auð rúm sem bíða barna
og drauma þeirra

Júníbjört nóttin mun þvo af þeim martröðina
og dögunin mun leiða þau inn í bjarta framtíð

Regnboginn hefur blessað börnin
silfurtært er málið í munni þeirra
hlustum á orð þeirra því dag einn
munum við hin eldri ganga í spor þeirra

Ég veit ekki alveg
hvað það þýðir
að vera Íslendingur
nema ég vakna dag hvern
með landið mitt á tungunni

Það dugar