Raðuppreist æra barnaníðinga

Það var ekki bara barnaníðingurinn Róbert Árni Hreiðarsson sem nú notar nafnið Robert Downey sem fékk æru sína uppreista með uppáskrift frá dómsmálaráðuneyti og forseta, heldur einnig annar barnaníðingur sama dag. Sá heitir Hjalti Sigurjón Hauksson og hann nauðgaði stjúpdóttur sínu næstum daglega í tólf ár, frá því að hún var um það bil fimm ára.

Það má gjarnan koma fram hér að uppreisti barnaníðingurinn Hjalti Hauksson horfist svo ærlegur í augu við afbrot sín að hann kærði vefsíðuna Stöndum saman fyrir að birta mynd af sér og dóminn, eins og segir frá í frétt Stundarinnar. Nánar um afbrot Hjalta má lesa í annarri frétt Stundarinnar, á síðu Hæstaréttar, og á vefsíðu Stöndum saman þar sem einnig má sjá mynd af ógeðinu.

Nú langar mig að vita eitt. Þegar ráðið er í störf í grunnskólum og stofnunum fyrir fatlað fólk er það gert að skilyrði að fólk hafi hreint sakavottorð. Einstaklingar sem eru ráðnir í störfin verða semsagt að hafa hreinan skjöld og er það gert til þess að vernda skjólstæðinga stofnananna. Börn, sjúka, fatlaða.

En sæki nú um slíkt starf barnaníðingur með margra ára fangelsisvist að baki, einstaklingur sem hefur um árabil beitt barn kynferðislegu ofbeldi — og flestum finnst þá líklega að teljist óhæfur í samskiptum við varnarlausa einstaklinga — getur hann þá bara fengið vinnuna útá uppreistu æruna og hreina fína sakavottorðið sitt?

Finnst kannski fleirum en mér það vera algjör óhæfa?

Tilhvers er þá verið að reyna að láta sakavottorð vera aðgöngumiða að ákveðnum störfum, ef menn geta látið strika út syndir sínar með þessum hætti? Og vitum við nokkuð nema einhver helvítis barnaníðingurinn með hvítþvegna æruna sæki um starf — eða sé þegar kominn í vinnu í grunnskóla?

Það er sturlað þjóðfélag sem hvítþvær svona menn og sendir þá útí grunlaust samfélagið.