Hádegismóri hótar reimleikum á Bessastöðum

Lífsvilji minn minnkaði umtalsvert þegar ég frétti af forsetaframboði Davíðs Oddssonar.

Nú brestur á með viðtölum við hann, hann verður í sjónvarpsþáttum með öðrum frambjóðendum, fólk fer að skrifa lofgreinar um hann (fleiri; grein HHG var greinilega ætlað að undirbúa jarðveginn fyrir framboðið) og dásama á almannafæri.

Hugsanlega bauð Davíð Ólafi Ragnari þessa undankomuleið: Ólafur sleppi við að ræða fjármál Dorritar (konunnar sem er hvorki gift honum né í fjölskyldu við hann) gegn því að Ólafur styðji framboð Davíðs. Þeir eru báðir guðfeður núverandi ríkisstjórnar, og vilja hana áfram við völd og Davíð vill auðvitað halda áfram frjálshyggjustefnunni sem hann setti kúrsinn á fyrir löngu síðan (örlagaárið 1991 ef marka má HHG). Kannski töluðu þeir ekkert saman heldur sá Davíð sér leik á borði, vitandi að annaðhvort stykki ÓRG á tækifærið og hætti við að hætta við að hætta, eða mætti mjög skaddaður til leiks.

Ef Ólafur Ragnar notar sér svo þessa undankomuleið, eins og hann gefur í skyn (einhver sem getur stýrt þjóðarskútunni í gegnum óvissa tíma) þá gæti Davíð hreinlega átt séns í að verða forseti. Því þessi þjóð er vís til alls, jafnvel að kjósa Davíð Oddsson til forseta.

Tilhugsunin er hræðileg.