Ég er á þínu bandi — alveg þar til ég flæ af þér skinnið

Um daginn las ég skemmtilegt — eða öllu heldur hlægilegt — viðtal við Eggert feldskera. Þar kemur fram, og sett í fyrirsögn svo ekki fari milli mála, að hann segist hlynntur dýravernd: „Feldskeri og dýraverndunarsinni“.

Ég hugsaði með mér að batnandi mönnum er best að lifa og bjóst við að lesa hreinskilna játningu manns sem skyndilega hefði áttað sig á hinum hræðilegu aðstæðum minka sem eru ræktaðir til að eiga skelfilega vist í þröngum búrum þar til þeim er slátrað til að fínaríkafólkið geti „skartað pels“.*

En nei, hann „framleiðir og selur flíkur úr t.d. lamba-, sela-, refa- og minkaskinni“. Hvernig þetta samræmist dýravernd er mér óskiljanlegt, og því finnst mér fullyrðing hans um að vera dýraverndunarsinni í besta falli hlægileg.

Mér hefur ítrekað orðið hugsað til þessa viðtals við þennan gríðarlega dýraverndara þegar ég les málflutning þeirra sem hamast gegn stóru systur og öðrum „öfgafeministum“.** Margir þeirra bera það nefnilega fyrir sig að þeir styðji feminisma — og lýsa svo frati á allt það sem feministar gera og segja. Það þykir mér álíka hlægilegt og segjast vera dýraverndunarsinni og stunda feldskurð.

____
* Ekki að mér hugnist refaveiðar eða selaveiðar, en örlög minksins eru sínu verst.
* Enn einu sinni verið að úthúða Sóleyju Tómasdóttir og Hildur Lilliendahl stafar fyrir fattlausa að Sóley er ekki karlahatari: „Hún tekur sterkt til orða um misréttið sem hún upplifir í sífellu, á eigin skinni og annarra, hún fegrar ekki og notar ekki skrauthvörf, hún segir ekki „sumir karlar“ eiga sök á hinu og þessu, heldur „karlar.“ Hún segir ekki að sumir karlar nauðgi eða eigi sök á efnahagshruninu heldur að karlar nauðgi og eigi sök á efnahagshruninu. Og ég get skilið að það stingi en tilfellið er að hún segir aldrei að þetta gildi um alla karla.“