Afi morðingi, afi fyrirmynd

Það hlýtur að vera merkilegur hugsunargangur hjá þeim sem hata heilu dýrategundirnar. Reglulega fá svoleiðis menn pláss í fjölmiðlum (rétt eins og þeir sem hata fólk af öðrum trúarbrögðum eða með annan litarhátt) til að básúna hatur sitt. Heilu bæjarfélögin hrökkva þá í kút, stundum bregðast þau við eins og dýrahatararnir ætlast til, stundum ekki. Árið 2003 var farið í herferð á Ísafirði þar sem byssuóðum manni var sleppt lausum á ketti innan bæjarmarkanna og skaut hann allt kvikt, villiketti jafnt sem heimilisketti, og jafnvel það sem ekki hrærðist, s.s. útidyr húsa.

Nú trommar enn einn kattahatarinn upp í fjölmiðlum, uppfullur af skilningsleysi á eðli katta — sem hann vill að haldi sig innan lóðamarka (eins og kettir hafi sömu hugmyndir um lóðamörk) annars grípi hann til aðgerða.

„Það getur ekki endað með öðru en að einstaklingarnir grípi bara til eigin ráða,“ segir Þórhallur sem ekki vill útskýra nánar í hverju það geti fólgist. „Það er ekki nema nokkurra daga verk að útrýma þessu,“ bætir hann þó við.

Miðað við það sem er haft eftir Þórhalli í blaðinu þá á hann barnabörn. Mikið held ég að hann sé þeim fögur fyrirmynd í gæsku og kærleika. Dómgreind hans er líka á því stigi að finnast ekkert að því að því að vera með svona yfirlýsingar í fjölmiðlum, „Útrýma þessu,“ smekklega orðað.

Öll saman nú: aaaaaa við afa sem á svo bágt í hausnum.