Þvaðrar þegar aðrir myndu þegja

Sigmundur Davíð er hreint ekki af baki dottinn og skrifar í dag mikinn pistil þar sem hann býsnast yfir Klausturupptökunum.

Upptaka Báru er „ein mesta persónulega aðför sem gerð hefur verið opinberlega að stjórnálamönnum og öðru saklausu fólki í seinni tíð var skipulögð aðgerð.“

Klaustursvínin eru fórnarlömb glæps og dregin upp af þeim óviðurkvæmileg mynd!

„Hinar illa fengnu upptökur voru svo unnar, klipptar til og framleiddar úr þeim ótal fréttir sem margar voru fyrst og fremst til þess ætlaðar að draga upp óviðurkvæmilega mynd af fórnarlömbum glæpsins en ekki að leiða fram eðlilega mynd af upptökunni.“

Og svo dregur Simmi auðvitað fram að fjölskyldur Klaustursvínanna hafi þjáðst vegna þessa - en auðvitað ekki vegna þess hvernig Klaustursvínin hegðuðu sér.

„Þetta var pólitísk aðgerð. Ekki verður annað séð en að markmið hennar hafi verið að knésetja Miðflokkinn, sama hversu margt saklaust fólk þyrfti að líða fyrir það. Og fólk hefur svo sannarlega liðið fyrir. Heilu fjölskyldurnar máttu þola angist vikum og mánuðum saman og grimmilega refsingu fyrir að á þeim hefði verið brotið. Enginn dómstóll hefði dæmt fólki slíka refsingu jafnvel þótt það hefði verið fundið sekt um alvarlegt afbrot í stað þess að vera þolendur þess.“

Það er svo merkilegt hvað fáir eru uppteknir af fjölskyldum afbrotamanna nema þegar þeir eru kynferðisbrotamenn, vændiskúnnar eða önnur svín.

Eflaust spennast aðdáendur Sigmundar Davíðs upp við þennan pistil og finnst hann hafa greitt þessum óskilgreindu pólitísku ofsækjendum hans rothögg. Það fólk af sama sauðahúsi og þeir sem telja sífelld skrif Jóns Baldvins vera trúverðuga málsvörn.

Hinn þvaðrari dagsins er Kolbrún Bergþórsdóttir sem toppar sig í fávitaskap í leiðara Fréttablaðsins. Hér verða ekki birtir útdrættir úr því sem hún telur sjálfsagt að sé snjöll gagnrýni á Píkudaga sem haldnir voru í Háskóla Íslands.

Það var þó hægt að hlæja að þvælunni í Sigmundi.