Stóra bóla og svartidauði

Mér leikur forvitni á að vita hvort hæstaréttarlögmennirnir sjö hafi notið liðsinnis almannatengils þegar þeir tóku þá ákvörðun að birta greinar þar sem þær mæla gegn því að Icesave-samningarnir verði samþykktir. Eða fundu þeir uppá því sjálfir að hafa þær svona stuttar? Hvortheldur er, þá virðist sem markhópurinn sé vera sá hluti kjósenda sem leggur ekki í eða nennir ekki að lesa langa texta. Þessvegna eru greinarstubbarnir dverganna sjö svona stuttir (svo ég segi ekki asnalegir), alveg andstætt við heilsíðugrein Hallgríms Helgasonar þar sem hann ræðir siðferðilegu hliðina á því að borga Icesave, setur það upp sem réttlætismál sem Íslendingar myndu taka undir væru þeir í sporum Breta (og Hollendinga).

Hallgrímur skrifar svo langan texta að hann hristir af sér alla þá sem eru fegnir greinarstúfum dverganna sjö vegna þess að þeir nenna ekki að lesa neinar langlokur. Þó er grein Hallgríms betur skrifuð. En sú grein höfðar til þeirra sem leggja í langan lestur og hafa gaman af orðaleikjum, en fyrst og fremst höfðar hún til þeirra sem eru sammála Hallgrími um að við neyðumst til, sanngirninnar vegna, að borga helvítis Icesave skuldina sem við sitjum uppi með í boði Landsbankans, Björgólfs eldri og Björgólfs Thors, Kjartans Gunnarssonar og gullétandi bankastjóranna Halldórs Kristjánssonar og Sigurjóns Árnasonar. En auðvitað er það ekkert sanngjarnt að við borgum, nema að því leyti að við erum kjósendur í því landi þar sem þessum fjárglæframönnum var gefinn laus taumurinn og látið óáreitt þegar þeir stálu fé af útlendingum sem í sakleysi sínu lögðu peninga inná Icesave reikninga í Bretlandi og Hollandi.

En jæja, ekki langar mig til að skrifa eða hugsa meir um Icesave. Aldrei framar. Það er bara ekki eins og það sé svo auðvelt að sleppa undan því.

Mér sýnist reyndar að ríkisstjórnin, eða alþingi, sé sammála um það að langa ekki til að skrifa um Iceasave. Utankjörstaðafundur byrjaði í gær og fólk er byrjað að kjósa af eða á, nei eða já, en upplýsingar um málið sem verið er að kjósa um liggja þó ekki fyrir, eins og þó mun vera skylda fyrir slíkar kosningar. Jú, það er hægt að afla sér allra þessara upplýsinga á netinu en bæklingur sem bera á í öll hús er enn óskrifaður, hvað þá að fólk sem kýs utankjörstaðar næstu daga og jafnvel vikur hafi hann undir höndum til að geta kynnt sér málið (ekki eru allir landsmenn nettengdir). Stjórnvöld virðast hættulega nærri því að klúðra þessum kosningum líka. Það væri nú ekki á það bætandi eftir stjórnlagaþingsógildinguna.

Og úr því að ég er farin að skrifa um mál sem ég nenni ekki að lesa eða skrifa um: ESB. Ég sniðgeng allar greinar og leiðara sem skrifaðir eru með ESB eða á móti. Ég nenni ekki að heyra á það minnst fyrr en aðildarviðræðurnar eru búnar og við fáum að vita hvað er í boði og hverju við þurfum að fórna til að ganga í þann fína klúbb. Og þá er einsgott að stjórnvöld standi sig í kynningunni fyrir kosningarnar um inngönguna, því ekki nenni ég að hlusta á áróður þeirra sem eru æstir með eða æstir á móti. Enn síður um það mál en um Icesave, þar er þó fyndna og læsa fólkið á sama máli og ég.