laugardagur, ágúst 07, 2010

Upphafningu lífstíls auðmenna skortir tilfinnanlega

Eins og lesendur þessarar síðu hafa tekið eftir er ég forfallin snekkjuáhugamaður. Ég veit tegundarheiti á öllum slíkum farkostum, nöfnin sem eigendur þeirra allraflottustu hafa gefið þeim og fylgist grannt með ferðum þeirra um heimsins höf. Þessvegna tók ég andköf af ánægju þegar ein sú allra flottasta kom til Reykjavíkur. Mér til sárra vonbrigða sá ég ekkert um þessa merkilegu heimsókn í fjölmiðlum, það er bara eins og enginn hafi áhuga á stórum snekkjum og stórríkum miðaldra köllum nema ég.

En þó áhugann á snekkjunni sem slíkri vanti eða jafnvel kynþokkagoðinu sem á hana, þá skyldi maður halda að einhverjum fjölmiðlum þætti lífstíllinn sem slíkur áhugaverður. Gætu jafnvel slegið upp heilsíðuumfjöllun um stráklinginn sæta stöku sinnum eða skreytt blað sitt á forsíðu eða baksíðu með upplýsingum um hvaða hönnunarverslanir duttu í lukkupottinn og fengu að handfjatla gullkortið hans. Og það eru auðvitað bara smáatriði; aðalatriðið er auðvitað snekkjan og þyrlurnar og einkaþotan. Það hafa líka alveg verið góðir gæjar hér á landi sem hafa líka átt svona dót en núna eru svo margir eitthvað öfundsjúkir yfir því að þeir mega bara ekkert eiga lengur. Sumir segja meira segja að dótið hafi verið keypt fyrir illa fengið fé og reyna að láta líta út eins og það sé bara einhver flottræfilsháttur að eiga flott dót.

Hefði þetta nú ekki verið upplagt tækifæri fyrir þessa góðu gaura að ýta aðeins við fjölmiðlamönnum (ekkert útafþví að þeir eiga í fjölmiðlum eða eru eitthvað tengdir svoleiðis fólki neitt) og segja þeim að nú sé lag að láta alla vita að það séu alveg góðir og flottir gæjar sem eiga svona flottar græjur og að allir peningarnir séu heiðarlega fengnir og það sé sko allstaðar í heiminum viðurkennd staðreynd að þetta séu skemmtilegustu mennirnir. Það væri tildæmis hægt að blanda Bjögga Thor í málið og segja að hann hafi verið í ógisslega flottu partýi hjá snekkjueigandanum heiðarlega (báðir heiðarlegir, sorrí, hvernig læt ég) og líka þá staðreynd að þegar menn eru á annaðborð svona ríkir þá er það útaf því að þeir kunna að halda partý. Þetta vissi Ármann Þorvaldsson líka og hann var líka svona oft að syngja í sínum partýum eins og snekkjueigandinn síkáti sem spilar á gítar svo að gestirnir geti nú klappað einlæglega fyrir hæfileikum hans. Þetta mætti allt koma fram í íslenskum fjölmiðlum þessa dagana en það er bara eins og það eigi að þagga þessa merku heimsókn í hel!

Eins og þetta hefði nú getað verið góð uppreisn æru fyrir þyrlueigandi, einkaþotufljúgandi og snekkjusiglandi fjármálasnillingana okkar snúllulegu.

Efnisorð: