Meðan beðið er eftir nýrri stjórn

Það verður ekkert októberyfirlit. Það voru kosningar sem yfirskyggðu allt annað. Margt væri þó hægt að segja um þann fáránlega fjölda sem verðlaunaði Bjarna Ben og Sjálfstæðisflokkinn fyrir ráðdeild í geymslu fjármuna og vel unnin störf í þágu útgerðarinnar og Engeyinga. Stjórnarmyndunar er beðið með talsverðum kvíða.

Hinsvegar er vert að minnast á það að kjararáð var — í annað sinn á þessu ári —  að hækka laun þingmanna. Og það svo um munar. Lágmarkslaun á Íslandi eru 260 þúsund krónur á mánuði og laun þingmanna hækka um ríflega þá upphæð eða 338 þúsund, og þar með upp í rúma milljón. Ráðherrar fá eftir hækkun 1.8 milljónir, forsætisráðherra ferupp í rúmar tvær og forsetinn í tæpar þrjár. Laun þeirra síðarnefndu hækka um meira en hálfa milljón á mánuði.

Vilhjálmur Birgisson, formaður Verkalýðsfélags Akraness, er einn þeirra fyrstu til að tjá sig um þetta.

Vilhjálmur spyr hvað þeir þingmenn og ráðherrar segi núna, sem talað hafa um mikilvægi þess að taka upp öguð og vönduð vinnubrögð við gerð kjarasamninga.

„Hvað með stöðugleikann og að stöðva þurfi höfrungahlaupið? Gildir það bara um þegar almennt launafólk er að semja?“

Hann minnir ráðamenn á að lágmarkslaun á Íslandi séu 260 þúsund krónur á mánuði og það dugi einungis til 15. júlí miðað við framfærsluviðmið Velferðarráðuneytisins.

„Þessi skefjalausa hræsni sem viðgengst í þessu þjóðfélagi ríður vart við einteyming, menn sem tala um stöðugleika og stöðva þurfi höfrungahlaupið og hækka síðan sjálfir í gegnum kjararáð sem nemur tveimur verkamannalaunum á einu bretti.“

Vilhjálmur tekur þó fram að hann gleðjist því þegar launafólk hækki í launum. Það skuli ekki bara gilda fyrir sumar.

„Vil minna á að verkafólk hækkaði um heilar 25 þúsund krónur á mánuði í síðustu kjarasamningum og margir ráðamenn töldu það myndi leiða til óðaverðbólgu en nú fá sumir ráðamenn launahækkun sem nemur 500 þúsund á mánuði og þessar gríðarlegu launahækkanir eiga ekki að hafa nein áhrif á verðbólgu, stöðugleika né höfrungahlaup!

Djöfull sem manni finnst hræsnin vera allsráðandi í okkar ágæta landi.“

Nákvæmfokkinglega.